واشنگتن از مذاکره با بغداد در ماه ژوئن به دنبال چیست؟ - اهدا بلاگ

به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرنگاران، انتظار می رود که ژوئن آینده، مذاکرات راهبردی ایالات متحده آمریکا با بغداد درباره بسیاری از مسائل مطرح میان دو طرف آغاز شود که مهمترین آنها، حضور نظامی آمریکا در خاک عراق است.

با توجه به اهمیت این مذاکرات، باید شخصی شایسته و توانمند برای شرکت در آن انتخاب شود. فردی که بتواند حق عراق را ثابت کند و از حاکمیت این کشور با محدود کردن حضور نظامی آمریکا یا عقب نشینی کلی نیروهای آن، دفاع کند.

پایگاه خبری المسله در یادداشتی به بررسی این امر پرداخت و به نقل از شماری از تحلیل گران سیاسی در مرکز اتحادیه پژوهش ها و تحلیل های راهبردی عراق ابعاد مختلف این مذاکرات را واکاوی کرد و نوشت: واشنگتن می خواهد از زمان و فرصت پیش از انتخابات برای پیروزی سوء استفاده کند و افکار عمومی آمریکا را برای این امر متقاعد کند. به همین دلیل از شرایط موجود برای تحقق این امر بهره می برد لذا بعید به نظر می رسد که نتایج این مذاکرات عراقی ها را راضی کند.

تیم مذاکره کننده ملی

محمد فخری المولی الکاظمی تحلیل گر سیاسی عراق بر ضرورت تشکیل یک کارگروه مذاکراتی حرفه ای که خطوط و رویکردهای مهم و سازوکارهای لازم را ترسیم کند، تاکید کرد و گفت از دیگر سو، دولت نیز باید به امنیت و حاکمیت کشور اعتقاد داشته باشد. ما نمی خواهیم بیش از این خون فرزندانمان ریخته شود و دارایی های ملتمان هدر رود. ما به دلیل شکست مذاکراتی اخیر، یک میلیون بشکه نفت از سهم عراق را از دست دادیم. لذا نمی خواهیم شاهد تکرار چنین شکستی در ماه ژوئن باشیم.

قاسم بلشان التمیمی دیگر تحلیل گر سیاسی عراق نیز می گوید که این مذاکرات به دلیل عدم وجود وحدت صفوف در طرف عراقی، نامتقارن است. تیم عراقی باید با روحیه یک تیم واحد و متحد کار کند و این امر میسر نیست یا دست کم خیلی سخت است. اما طرف آمریکایی این زمان نزدیک را برای مذاکرات انتخاب کرده زیرا می داند که طولانی شدن زمان، به نفع او نیست.

حیدر عرب الموسوی یکی دیگر از تحلیل گران سیاسی معتقد است: دولت باید ابتدا مشخص کند که می خواهد درباره چه مسأله ای مذاکره کند. آیا می خواهد بر روی باقی ماندن این نیروها و نحوه بقای آنها مذاکره کند یا به دنبال اجرای طرح مجلس مبنی بر خروج آنها از کشور است؟

وی افزود: اگر برای این به مذاکره می رویم که نیروهای خارجی را از کشور خارج کنیم، به یک مذاکره پیروز نیاز داریم اما اگر هدف، یک امر تشریفاتی است ما متضرر خواهیم بود. واشنگتن این زمان را برای مذاکره انتخاب کرده تا از شرایط جاری و فشار موجود بر عراق و نیروهای ملی آن به ویژه تهدید امنیتی و بحران مالی و همه گیری کرونا، به نفع خود استفاده کند.

تلاش آمریکا برای ثبت پیروزی در خاورمیانه

عقیل الطائی دیگر تحلیل گر عراقی می گوید که ماه ژوئن به عنوان زمان آغاز مذاکرات، بغداد - واشنگتن انتخاب شده تا این امر پیش از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا صورت گیرد.توان و قدرت مذاکره کننده عراقی و برخورداری آن از ابزارهای موجود می تواند پیروزیت را برای آن محقق سازد. زیرا اجرای طرح مصوب مجلس نیز ضرورت اخراج نیروهای خارجی را می طلبد.

وی افزود: اگر برنامه ریزی ها برای طولانی مدت باشد و با توافق نامه های امنیتی محکم آمیخته شود، قطعا عراق پیروز میدان خواهد بود زیرا پیروز شده بزرگترین قدرت جهان را پای میز مذاکره بکشاند.

یونس الکعبی دیگر کارشناس عراقی انتخاب این زمان برای مذاکره از سوی آمریکا را تنها به اوضاع داخلی عراق مرتبط نمی داند بلکه می گوید که این امر با منطقه به طور کلی و انتخابات آمریکا در ارتباط است. آمریکایی ها به دنبال پیروزی در منطقه هستند و نمی خواهند به پیشواز ناکامی های جدید بروند.

وی ادامه داد: به همین دلیل واشنگتن با قدرت برای کسب رأی اعتماد برای دولت مصطفی الکاظمی اعمال فشار کرد تا بتواند از طریق آن بسیاری از پرونده ها را حل نماید و چه بسا که بخواهد این دولت میانجی میان آن و ایران باشد. پیروان سیاست آمریکا پس از تشکیل دولت الکاظمی به سوی آرام سازی متمایل شدند و به دنبال کاهش تحریم ها علیه ایران در مقابل دریافت تضمین از آن مبنی برعدم هدف قرار دریافت در منطقه هستند و همچنین می خواهند که از میزان تاثیر آن بر اخراج نیروهای خارجی از عراق کاسته شود.

الکعبی از مذاکره کننده عراقی خواست تا از این شرایط نهایت استفاده را ببرد تا بهترین دستاوردها را نصیب عراق کند تا بتواند از بحران مالی و سیاسی که به آن گرفتار شده، عبور کند.

اولویت های دولت پس از جنگ

قاسم العسکری کارشناس عراقی، اخراج نیروهای آمریکایی از اراضی عراق طبق طرح مصوب مجلس را از اولویت های دادن رأی اعتماد به دولت مصطفی الکاظمی و پذیرش آن می داند و می گوید: بر اساس داده های موجود، آمریکا به دنبال صلح است همان گونه که تلاش می کند به سوی چین گام بردارد. لذا موافق خروج از عراق و منطقه است اما در عین حال نمی خواهد منافع خود را از دست بدهد. انتظار می رود که این مذاکرات به خروج نیروهای آمریکایی از عراق پس از دریافت ضمانت های لازم در این زمینه منجر شود.

اما عباس العرداوی از کارشناسان امور امنیتی عراق می گوید: اصل قضیه دور زدن تصمیم مجلس عراق مبنی بر پایان دادن به حضور نظامی خارجی در کشور به طور کلی و نیروهای آمریکای به طور خاص پس از ترور فرماندهان پیروزی در فرودگاه بغداد است. واشنگتن از تمامی برگه های خود برای تثبیت حضورش در عراق استفاده کرد و تدابیر مذاکراتی نیز بخشی از این امر و تلاش برای خریدن زمان و بازاستقرار میدانی در کشور و ایجاد بهانه های لازم و مناسب برای این به شمار می رود.

وی افزود: واشنگتن پیش از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به مذاکره روی آورده است تا حمایت داخلی برای خود کسب کند. عراق از پشتوانه مردمی برای مذاکرات برخوردار است اما از ابزارهای سیاسی لازم برخوردار نیست زیرا کسی که امنیت و ثبات وطن برایش اهمیت داشته باشد، وجود ندارد.

هیثم الخزعلی نیز به عنوان کارشناس می گوید: آمریکایی ها زمان مذاکرات را ماه ژوئن مشخص کردند زیرا دولت در این زمان به آنها نزدیک تر است و چه بسا که مذاکره با آن برای تحقق اهداف آمریکا ساده تر و آسان تر باشد. عراق برای این مذاکرات برگه فشاری جز گروه های مقاومت که موجودیت آمریکا را تهدید می کنند، ندارد. من معتقدم که الکاظمی به این برگه حتی اشاره نخواهد کرد و چه بسا که قانون اخراج نیروهای آمریکایی و خارجی که در مجلس تصویب شده، با باقی ماندن نیروهای آمریکایی در عین الاسد و الحریر با موافقت دولت عراق، دور زده شود.

وی افزود: این در حالی است که عراق می تواند از برگه مقاومت استفاده کند و با استفاده از بازی سیاسی [تقابل جویانه] چکش و سندان، بزرگترین دستاوردهای ممکن را در این مذاکرات کسب کند.

معیارهای مطلوب رابطه میان واشنگتن و بغداد

قاسم الغراوی نیز می گوید: سیاست مداران عراقی در شکل و نوع رابطه میان عراق و آمریکا اختلاف دارند. برخی باقی ماندن پایگاه های آمریکایی و دایمی بودن رابطه با آن به دلیل نیاز عراق در سایه چالش های امنیتی را تایید می کنند و برخی دیگر حضور این نیروها را رد می کنند. دولت مسئول ترسیم سیاست خارجه بر اساس اصول و معیارهای ملی و ایجاد روابط متوازن با کشورهای مختلف جهان است و باید به دنبال کسب دستاوردهایی باشد که به نفع ملت و میهن باشد آن هم در شرایط پیچیده و بحران های طاقت فرسایی که نیازمند راهکارهایی مناسب است.

وی افزود: عراق نمی تواند از رابطه با آمریکا اجتناب ورزد یا از میزان این رابطه بکاهد، زیرا این کشور از موقعیتی استراتژیک برخوردار است و پل ارتباطی میان کشورهای جهان است و می تواند یک ایستگاه تبادل تجاری برای اجرای توافق عراق - چین باشد. لذا در مذاکرات آینده، دولت عراق باید با قدرت و ثبات و بدون سستی و اهمال در قبال حق حاکمیت عراق و عدم دخالت در امور داخلی آن و یادآوری موضع مجلس مبنی بر عقب نشینی نیروهای خارجی، حمایت های مالی و سیاسی لازم را در سایه بحران های کنونی کسب کند.

قاسم العبودی نیز درباره انتخاب این زمان برای مذاکرات می گوید: در پشت پرده مشخص کردن ماه ژوئن برای مذاکرات چیزی نیست جز اینکه این زمان به فصل تابستان در عراق و افزایش دما و آغاز مسائل و رنج عراقی ها نزدیک است. لذا معتقدم که موضوع مستثنی کردن جمهوری اسلامی ایران از تحریم ها برای واردات انرژی به عراق برگه فشار مذاکره کننده آمریکایی علیه طرف عراقی خواهد بود. عراق امروز هییچ برگه برنده ای غیر از گروه های مقاومت که تنها برگه مفید و مناسب برای فشار بر آمریکاست، ندارد. هرچند که تردید دارم مذاکره کننده عراقی بتواند به درستی از آن استفاده کند.

وی افزود: ضروری است که خواست مجلس عراق برای اخراج نیروهای آمریکایی از این کشور فعال شود وگرنه گفت وگو با واشنگتن که برای باقی ماندن طولانی تر در عراق از ابزار داعش بهره می برد، هیچ فایده ای ندارد.

مقاومت آمریکایی ها را اخراج می کند

سعد الزبیدی دیگر کارشناس عراقی می گوید: تا به امروز نشده است که آمریکایی ها وارد کشوری شوند و سپس به خواست خود از آن خارج شوند.بلکه تنها با اسلحه و مقاومت و توسل به زور از آن کشور عقب نشینی کرده اند. دولت ترامپ زمان مذاکره با دولت عراق را ماه ژوئن انتخاب کرده است زیرا می داند که دولت جدید عراق، پس از ناکامی سیستم سیاسی کشور در توافق بر سر یک فرد برای تصدی پست نخست وزیری تشکیل شده است.

وی افزود: این مذاکرات در چنین زمانی که دولت عراق هنوز عمری از آن نگذشته و جوان است، انجام می شود و دولت آمریکا می تواند شرایط خود را به بهانه افزایش تهدیدهای اخیر داعش و عدم برخورداری عراق از ابزارهای اطلاعاتی لازم، بر آن دیکته کند.

این کارشناس عراقی می گوید: هر دولت دیگری نیز که در عراق روی کار می آمد، در شرایط کنونی قادر به مذاکره با طرف آمریکایی نبود. اما آمریکایی ها به خوبی می دانند که وجود گروه های مسلح واقعا برای آنها نگران کننده است و من معتقدم که اگر مذاکره کننده این مسأله را پنهان نکند که دولت در صورت مخالفت آمریکایی ها با عقب نشینی از عراق قادر نیست گروه های مقاومت و واکنش های آنها را مهار کند، این امر بر روی کلیه دستاوردها تاثیر خواهد گذاشت.

وی گفت: اگر مذاکره کننده عراقی نقش میانجی میان جمهوری اسلامی از یک سو و آمریکا از سوی دیگر را ایفا کند، واشنگتن به عقب نشینی متقاعد خواهد شد.

توافق امنیتی

در پایان محمود الهاشمی مدیر مرکز اتحادیه پژوهش ها و تحلیل های راهبردی تاکید می کند: شهروند عراقی تا به امروز هیچ سود قابل ذکری از توافق نامه های امضا شده میان بغداد و واشنگتن نبرده است و هیچ گاه حرفی از این توافق نامه ها به میان نمی آید مگر اینکه منافع آمریکا ایجاب کند.

وی توضیح داد: توافق راهبردی و امنیتی میان عراق و آمریکا صرفا در حد یک عنوان و عبارت است و واشنگتن اهمیتی برای آن قائل نیست مگر زمانی که این امر به حضور نیروهای آن در اراضی ما مربوط شود.

الهاشمی تاکید می کند: با این وجود، اعتراف آمریکا به اشتباه بودن تصمیمش در اشغال عراق و تکرار خسارات مادی و انسانی حاصل از این اشغال بیانگر این امر است که این کشور به عقب نشینی تمایل دارد اما این امر منوط به تضمین منافع آن است.