دردسرهای تصمیمات یک شبه وزارت آموزش و پرورش - اهدا بلاگ

خبرنگاران-مریم ورشوئی: شیوع ویروس کرونا در ایران مسائل زیادی را برای بخش های مختلف به وجود آورد. کلیه کسب و کارها و مشاغل با بحران شدید روبه رو شدند. وزارتخانه ها، سازمان های دولتی، شرکت های دولتی و خصوصی، موسسات اقتصادی، کارخانه ها و دیگر موسسات خدمات رسان کشور مانند سیستم حمل و نقل نیز در این میان به ناچار ساعات و برنامه های کاری خود را در مواردی تعطیل و در مواردی تعدیل کردند.

وزارت آموزش و پرورش، اما در این میان زودتر از دیگر ارگان ها، طرح قرنطینه را برای محافظت از دانش آموزان اجرا کرد. پس از این تصمیم گیری، همه برنامه ها و مراکز آموزشی استان های درگیر با بیماری کرونا مانند قم، گیلان و تهران تعطیل شدند. این تصمیم گیری بعدا شامل همه استان های کشور شد. لازم به ذکر است که وزارت آموزش علوم، تحقیقات و فناوری هم در مواردی حتی زودتر از آموزش و پرورش کلیه برنامه های آموزشی خود را تعطیل نموده بود.

اگرچه تصمیم وزارت آموزش و پرورش بجا و اثرگذار بود و توانست نقش مهمی در کاهش انتقال ویروس کرونا بین خانواده ها داشته باشد، اما پس از پیش آمدن شرایط ویژه برای کشور، در آموزش پرورش تصمیمات دیگری گرفته شده که اغلب آنها جنبه علمی و عملی ندارند و به تعبیری می توان گفت که شتابزده بوده اند.

وزیر آموزش و پرورش برای این که بتواند مشکل پیش آمده را جبران و مدیریت کند، سعی کرد با اجرای جلساتی، دستورالعمل تدوین و منتشر کند تا دانش آموزان بتوانند به تحصیل خود، اما این بار از خانه ادامه بدهند.

وزیر آموزش و پرورش در این رابطه گفت که بستر فضای مجازی برای ارتباط بین دانش آموزان و معلمان آماده شده است. اگر تعطیلات مدارس اضافه گردد، دوره های آموزشی بعد از بازگشایی مدارس فشرده تر شده و پنج شنبه و آدینه هم کلاس تشکیل می گردد. ما تا 6 هفته موافقت گرفتیم که دوره آموزشی را افزایش دهیم. در شبکه ای که در حال طراحی داریم، اینترنت رایگان در اختیار معلمان و دانش آموزان قرار می گیرد.

ظاهر امر نشان می هد که وزارت آموزش و پرورش در ارائه برنامه های آموزشی مصمم است، اما در حرف های شخص وزیر نکاتی بیان شده که به نظر می رسد بیشتر جنبه شعاری دارند تا عملی.

یکی از تصمیمات تقریبا غیرعملی این وزارتخانه مربوط به آموزش آنلاین است که وزیرآموزش و پرورش وعده آن را داده است. محسن حاجی میرزایی چنان از طراحی شبکه ای سخن به میان آورد که جهرمی، وزیرارتباطات و فناوری هنوز چنین طرح فراگیری را به عنوان متولی امر مدعی نشده است.

مساله دیگر این است که این تصمیم گیری نشان می دهد، حاجی میرزایی هیچ تصوری از مناطق محروم ندارد و همه جا را به چشم بخش های برخوردار تهران و مراکز استان ها می بیند. از سوی دیگر هیچ دانش آموزی براساس نظام آموزشی کشور حق بردن تلفن همراه را به مدرسه ندارد و نظام آموزشی داشتن چنین وسیله ای را حق دانش آموزان نمی داند. برهمین اساس هم خیلی از خانواده ها سعی می نمایند تا فرزندانشان به سن قانونی برسند و برایشان موبایل هوشمند بخرند. از طرفی خرید رایانه و لپ تاپ هم برای بیشتر خانواده ها ممکن نیست.

حال باید پرسید آقای حاجی میرزایی هنگام این تصمیم گیری کدام دست از دانش آموزان کشور مدنظرش بوده اند؟ بی شک جناب وزیرمحترم حتما این را هم نمی دانند که بیشتر مشترکان شبکه تلفن همراه کشور امکان بهره مندی از تلفن همراه اول را ندارند و مجبورند از سرویس های دیگری مانند ایرانسل و رایتل استفاده نمایند که این سرویس ها هم همه جا آنتن دهی مناسبی ندارند.

از همه این ها بگذریم باید به مواردی اشاره کنیم که وزارت آموزش و پروش هنوز نتوانسته آن کاستی ها را جبران کند. در همین پاییز و زمستان سال جاری روزهای قابل توجهی از سال تحصیلی به دلیل آلودگی هوا، بارش برف و وقوع سیل در نقاط مختلف کشور تعطیل بوده اند و وزیر هنوز برای این کسری ها برنامه ای ارائه نداده است و سریعا سراغ تعطیلات پیش آمده براثر کرونا رفته است. تعطیلاتی که مصادف با تعطیلات نوروزی شده است.