خطر آسیب مغزی برای بچه هایی که در معرض مداوم نمایشگرها هستند - اهدا بلاگ

دانشمندان سنگاپوری می گویند که آسیب دیدنی صفحه نمایش از دوران شیرخوارگی تا اواخر دوران کودکی یعنی حتی بیش از هشت سالگی ادامه دارد.

به گفته تیمی از موسسه علوم بالینی سنگاپور، بچه ها نوپایی که در معرض مداوم صفحه های نمایش قرار گرفته بودند، مشکلاتی در هشیاری، کنترل حرکات اختیاری و احساسات، حفظ توجه، پیروی از دستورالعمل های چند مرحله ای و ادامه یک کار سخت داشتند.

این کاستی ها در عملکرد اجرایی با نشستن در دوره های زمانی طولانی پشت صفحه نمایش در دوران کودکی مرتبط است و تعداد امواج فرکانس پایین در مغز را افزایش می دهد.

محققان می گویند که اگر بچه ها نوپا به طور بلند مدت در معرض صفحه های نمایش باشند می تواند در توسعه عملکرد اجرایی آن ها اختلال ایجاد کند. بچه ها نوپا برای پردازش اطلاعات روی یک صفحه دو بعدی کوشش می نمایند زیرا با جریانی از حرکات سریع، چراغ های چشمک زن و تغییرات صفحه بمباران می شوند. منابع شناختی زیادی برای درک آنچه که دیدن می نمایند مورد احتیاج است. در جایگاه یک کودک نوپا، مغز غرق می گردد و نمی تواند ابزارهای ذهنی کافی برای توسعه مهارت های شناختی مانند عملکرد اجرایی باقی بگذارد.

مغز از زمانی که نوزاد متولد می گردد تا اوایل کودکی به سرعت رشد می نماید اما بخشی از مغز که مربوط به عملکرد اجرایی است (قشر پیش پیشانی) زمان بیشتری برای شکل گیری احتیاج دارد. تاخیر در رشد این قشر به این معنی است که مهارت های عملکرد اجرایی را نیز در یک دوره زمانی، در برابر تاثیرات محیطی بسیار آسیب پذیر می نماید.

پروفسور چونگ یاپ سنگ، مدیر ارشد بالینی موسسه علوم بالینی سنگاپور در یک بیانیه می گوید که یافته های این مطالعه را نباید ساده انگاشت زیرا آن ها بر توسعه بالقوه نسل های آینده و سرمایه انسانی تاثیر می گذارند.

وی اضافه نمود: با نتایج این تحقیق، ما یک قدم به درک بهتر اینکه چگونه تاثیرات محیطی می توانند بر سلامت و رشد بچه ها تاثیر بگذارند نزدیک شده ایم. این به ما این امکان را می دهد که برترین ها را در آغاز زندگی هر نوزاد به او ارائه کنیم و تصمیمات آگاهانه تری در بهبود سلامت و پتانسیل هر فرد [سنگاپوری] داشته باشیم.

این تحقیق به این گونه انجام شد که والدین زمانی که کودکشان به سن 12 ماهگی رسید میانگین زمان استفاده از صفحه نمایش را در روزهای هفته و آخر هفته شمارش و گزارش می کردند. بچه ها به چهار گروه تقسیم شدند: گروهی که کمتر از یک ساعت در معرض دیدنی صفحه نمایش بودند، گروهی که یک تا دو ساعت در معرض صفحه نمایش بودند و گروه هایی که دو تا چهار ساعت و بیش از چهار ساعت در معرض این اتفاق قرار داشتند.

محققان در 12 و 18 ماهگی فعالیت مغز هر کودک را با استفاده از الکتروانسفالوگرافی میزان گیری کردند. هنگامی که این بچه ها 9 ساله شدند، یکسری آزمایش های مغزی انجام دادند و دامنه توجه و عملکرد اجرایی آن ها میزان گیری شد. در نهایت معین شد بچه های که معرض زمان طولانی تری در دیدنی نمایش گرها بودند امواج فرکانس پایین بیشتری داشتند که با کوشش آن ها برای هوشیاری مطابقت داشت.

این پژوهش در مجله JAMA Pediatrics منتشر شده است.