مقاله: تاریخچه و نقشه جامع شهر اهواز
به گزارش اهدا بلاگ، در سال 1294 ه .خ بین مردم عرب خوزستان و انگلیس جنگی رخ دادکه این جنگ در دو مرحله صورت گرفت. مرحلهٔ اول جنگ مردم عرب خوزستان با اسلحه سرد بود که منجر به شکست انگلیس شد. در مرحله دوم انگلیس با اسلحه گرم سنگین روبروی مردم عرب خوزستان نهاده شد اما اسلحه مردم عرب تغیری نکرد وبا همان اسلحه های سرد با انگلیس روبرو شدند که منجر به کشته شدن صدها نفر از مردم عرب شد، آرامگاه این کشته شدگان در 10 کیلومتری اهواز - سوسنگرد (المنیور) نهاده شده است. از معروفترین شخصیت های این جنگ حاج سبهان و همچنین عاصی الشرهان بودند که از شیوخ بنی طرف به شمار می آمدند. این جنگ به جنگ جهاد مشهور است. در جریان جنگ جهانی اول علمای نجف من جمله محمدکاظم طباطبایی یزدی که مرجع تقلید عالم تشیع بود به منظور جلوگیری از تهاجم انگلیس به کشورهای اسلامی و تجهیز قوای مسلمان فتوای جهاد علیه قوای مهاجم را صادر کردند.
از آنجایی که آزادی کشتیرانی در رود کارون و افتتاح جاده کاروان رو اهواز ـ اصفهان موجب رونق و توسعه اهواز شده بود و به اعتباری دیگر اصلی ترین بخش مالی آن، همان تخلیه کالا در بندر ناصری و سپس بارگیری آن در اهواز بود، لذا رفته رفته نام اهواز تحت الشعاع نام ناصری نهاده شد، آن یکی را بندر ناصری نامیدند و شهر اهواز را ناصری یا ناصریه گفتند.
اعراب پس از پیروزی در جنگ نهاوند پادگان هایی در شهرهای فتح شده، از جمله در اهواز ساختند. شهرهای خوزستان از جمله اهواز از نخستین پناهگاه های خوارج در ایران بود. در ایام خلافت علی بعضی از موالی اهواز که از میزان خراج درخواستی والی آن ناخرسند بودند، به شورش خوارج پیوستند. در زمان خلافت یزید بن معاویه شهرهای خوزستان از جمله اهواز دستخوش جنگ و گریزهای خوارج با سپاهیان اموی گشت.
کشتی رانی در خوزستان به وسیله رود کارون صورت می گرفته و با توجه به طبیعت رودخانه کارون که در محل اهواز دارای چندین رگه صخره ای در بستر خود می باشد به دو بخش بالادست و پایین دست تقسیم شده بود. همچنین ویرانه های سد باستانی اهواز نیز که در زمان احداث باز هم بر روی بستر صخره ای بنا شده بود مانع دیگری برای کشتی رانی بوده است. شاخهٔ بالادست یا کارون شمالی از شوشتر تا اهواز و شاخهٔ جنوبی یا پایین دست از اهواز تا خلیج فارس را دربرمی گرفته است؛ بنابراین کشتی هایی که از شوشتر حرکت می نموده اند در محل اهواز به ناچار بار خود را به کشتی دیگری در سمت جنوبی صخره منتقل می نموده اند. این دست به دست شدن بار موجب پیدایش انبارها و کاروان سراهای متعددی در اهواز شد و تبدیل به یکی از دلایل رونق تجارت و نتیجتاً رونق شهر اهواز گشت. از جمله تأسیسات مرتبط با بندر و تجارت در اهواز آن موقع، واگن اسبی بوده است که با احداث یک رشته خط آهن و توسط واگن هایی که با اسب کشیده می شده اند بار و کالای تجاری را در امتداد رودخانه و بین کشتی ها جابه جا می نموده است. در شوشتر اسنادی به دست آمده که حاکی از تجارت دریایی با دورترین بندرهای تجاری معروف آن دوران جهان در هند و آفریقا و خاور دور می باشد و این امر جز با وجود بندری در کنار صخرهٔ پیش گفته برای تخلیه و بارگیری مجدد میسر نمی شده است.
منبع مقاله: تاریخچه و نقشه جامع شهر اهواز