سریال نو زمین هرگز نمی میرد؛ ساخته شدن کلاسیک علمی، تخیلی پس از 75 سال

به گزارش اهدا بلاگ، پلتفرم ام جی ام پلاس (MGM+) که مرکز خوبی برای پخش سریال های محتوای علمی-تخیلی شده، این بار به سراغ یکی از داستان های کلاسیک ژانر پساآخرالزمان رفته است. این سرویس وابسته به آمازون پرایم که پیش تر با نام اپیکس (Epix) شناخته می شد، در مدت کوتاهی با سریال هایی مانند بیکن 23 (Beacon 23) و سریال معمایی From توانسته است هواداران زیادی را به خود جذب کند. آخرین پروژه ام جی ام پلاس که از اول دسامبر 2024 روی این پلتفرم منتشر خواهد شد، سریالی است بر اساس رمان معروف زمین هرگز نمی میرد (Earth Abides) نوشته جرج آر. استوارت (George R. Stewart). این رمان که در سال 1949 منتشر شده، به عنوان یکی از آثار کلاسیک علمی-تخیلی شناخته می گردد و تاثیر زیادی بر نویسندگان برجسته ای همانند استیون کینگ (Stephen King) و کیم استنلی رابینسون (Kim Stanley Robinson) داشته است.

سریال نو زمین هرگز نمی میرد؛ ساخته شدن کلاسیک علمی، تخیلی پس از 75 سال

بازیگران و روابط انسانی پس از سرانجام جهان

نقش ایشر را الکساندر لودویگ (Alexander Ludwig) ایفا می نماید، و جسیکا فرانسیس دوکس (Jessica Frances Dukes) در نقش اِما، زنی که ایشر پس از فروپاشی تمدن با او آشنا می شود و زندگی نوی را با او شروع می نماید، حضور دارد. آرون تویت (Aaron Tveit) نیز در نقش چارلی، غریبه ای مرموز و چالش برانگیز که نظم و اقتدار ایشر را به زیر سوال می برد، به ایفای نقش پرداخته است. این سریال به مانند رمان، قرار است روایتی طولانی از زندگی بازماندگان را در جهانی نو و پرچالش به تصویر بکشد. در همان تریلر اولیه سریال، ما شاهد ملاقات ایشر و اِما، عاشق شدن آنها و داشتن فرزندشان هستیم که نشان می دهد دامنه زمانی سریال بسیار گسترده است.

بازآفرینی کلاسیک پساآخرالزمان

رمان زمین هرگز نمی میرد با وجود گذشت بیش از هفت دهه از زمان انتشار، همچنان یکی از آثار برجسته و تاثیرگذار ژانر علمی-تخیلی به شمار می رود. این اثر بر خلاف بسیاری از سریال های معاصر ژانر پساآخرالزمان، از هیولاها، زامبی ها یا موجودات عجیب استفاده نمی نماید و بر توانایی ها و ضعف های انسانی تمرکز دارد. این ویژگی ممکن است در بین سریال های رقیبی مانند آخرین ما (The Last of Us)، فال آوت (Fallout)، سیلو (Silo) و دیگر سریال های پساآخرالزمانی آن را متمایز کند. این سریال در کوشش است که نشان دهد برای روایت داستانی پرهیجان و عمیق، احتیاجی به هیولاهای ترسناک نیست؛ کافی است انسان ها و روابط پیچیده شان به تصویر کشیده شوند.

در خصوص رمان

زمین هرگز نمی میرد (Earth Abides) اثر جاودان و تأثیرگذار جرج آر. استوارت (George R. Stewart) در ژانر علمی-تخیلی و پساآخرالزمانی است. این کتاب در سال 1949 منتشر شد و با گذشت سال ها همچنان جایگاه ویژه ای میان علاقه مندان این سبک دارد. داستان آن حول محور بقای انسان ها پس از یک همه گیری جهانی و چالش های بازماندگان در بازسازی جامعه ای نو می چرخد. این اثر با نگاهی ژرف به ماهیت انسان و تعاملات انسانی در شرایط بحرانی، کوششی است برای پاسخ دادن به این سوال که انسان چگونه می تواند حتی در سخت ترین شرایط، بقای خود را حفظ کند.

جرج آر. استوارت که نویسنده ای با دیدگاه های عمیق فلسفی و علاقه مند به آنالیز رابطه انسان و طبیعت بود، در زمین هرگز نمی میرد به کاوش در موضوعات بنیادین انسانی پرداخته است. او از همان ابتدا به نوعی نگاه می نماید که گویا انسان بخشی از طبیعت است و کوشش دارد تا ببیند پس از فاجعه ای که جوامع را نابود نموده است، چگونه انسان ها دوباره با طبیعت هم زیستی خواهند کرد. این نویسنده با دقت و ظرافت به تفکرات و عواطف شخصیت اصلی داستان، ایشر ویلیامز، پرداخته و نشان می دهد که بقا به چه معناست و چگونه ارزش ها و باورها در شرایط خاص تغییر می نمایند.

رمان در سه بخش اصلی روایت می شود که هرکدام به یک دوره زمانی متفاوت اختصاص دارد. در بخش نخست، ایشر که به دور از شهر و در دل طبیعت زندگی می نموده، به جامعه ویران شده بازمی شود و با جهانیی خالی از انسان روبه رو می شود. این روبروه اولیه با تنهایی، ترس و انزوا، نمایانگر چالش های ابتدایی برای هر انسانی است که در چنین شرایطی قرار می گیرد. استوارت در این بخش تصویری قوی از تنهایی انسان و احتیاج او به جامعه و ارتباط با دیگران را به نمایش می گذارد.

در بخش دوم، که حدود بیست سال پس از بخش اول است، ایشر و چند بازمانده دیگر پیروز شده اند تا جامعه ای کوچک اما پایدار تشکیل دهند. آن ها با چالش های نوی روبرو هستند؛ از جمله احتیاج به نظم اجتماعی و مسائل اخلاقی پیرامون بقای جامعه. این بخش بر ماهیت پیچیده روابط انسانی و چگونگی سازگاری انسان ها با محیط نو تاکید دارد. ایشر در این دوره با چالش های بزرگی مانند از دست دادن ارزش های قدیمی و احتیاج به خلق قوانین نو روبرو می شود.

بخش سوم و سرانجامی کتاب دهه ها بعد از شروع داستان را به تصویر می کشد؛ جایی که ایشر در آستانه مرگ است و به تأمل درباره دستاوردهایش می پردازد. او به این فکر می نماید که آیا کوشش هایش برای بازسازی جامعه پیروز بوده است و این جامعه تا چه میزان دوام خواهد آورد. این بخش، نگاهی فلسفی به مفهوم زندگی، مرگ و چرخه بازسازی در طبیعت دارد و نشان می دهد که هر چیزی، حتی تمدن ها و جوامع بشری، همانند طبیعت در دایره ای از نابودی و تولد دوباره به سر می برند.

کتاب زمین دوام می آورد در طول سال ها به عنوان اثری مرجع در ادبیات پساآخرالزمانی شناخته شده است و نویسندگانی مانند استیون کینگ و کیم استنلی رابینسون از آن تأثیر گرفته اند. این اثر، با پرداختن به موضوعاتی عمیق مانند ذات انسان و احتیاج به بقا، چیزی فراتر از یک داستان علمی-تخیلی ساده را ارائه می دهد و به خواننده فرصت می دهد که درباره انسانیت، جامعه و معنای زندگی تأمل کند. جرج آر. استوارت با این کتاب نشان داده که چگونه می توان از یک جهانی تخیلی برای پرداختن به پرسش های بنیادی استفاده کرد و خوانندگان را به سفری درونی برای شناخت خود و جامعه برد.

کتاب زمین هرگز نمی میرد

Earth Abides

انتشارات: روزگار

نویسنده: جورج ر استورات

مترجم :مهران محبوبی

تعداد صفحه : 100

منبع: یک پزشک
انتشار: 17 آبان 1403 بروزرسانی: 17 آبان 1403 گردآورنده: ehdablog.ir شناسه مطلب: 1551

به "سریال نو زمین هرگز نمی میرد؛ ساخته شدن کلاسیک علمی، تخیلی پس از 75 سال" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سریال نو زمین هرگز نمی میرد؛ ساخته شدن کلاسیک علمی، تخیلی پس از 75 سال"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید